7.

Chciałam pociedzieć na polanie, ale zauważyłam dwie sylwetki. Schowałam się za drzewo i uważnie przyglądałam się całej scenie z udziałem Ignaczaka i Dryji.
- Podchodzisz do niej. Spoglądasz jej w oczy i mówisz jak bardzo jej nie nawidzisz* - rzekł Krzysztof.
- Teraz wzięło cię na Madagaskar? - zapytał zły, a jednocześnie rozbawiony Dawid. - Chodzi o to, że ją lubię.
- A! Trzeba było tak od razu - zarzucił środkowemu niedokładność Igła. - Twój tata był producentem cukru, bo jesteś taka słodka.
Dryja zakrył twarz dłonią.
- Masz chłopaka? Bo jak masz, to chłopak nie ściana, da się przesunąć.
- Podglądamy? - poczułam na swoim uchu czyjś oddech. Odwróciłam się gwałtownie, ale przede mną stał niegroźny Penchev.
- To jest ciekawe - zaśmiałam się i udostępniłam chłopakowi trochę miejsca za drzewem.
- Gdybyś była kanapką w McDonaldzie, nazywałabyś się McBeauty.
Zaczęłam się po cichu śmiać.
- Ja gdybym chciał poderwać dziewczynę, to chwyciłbym jej dłoń - instuował Niko i ujął moją dłoń - patrzył głeboko w jej piękne błękitne oczy - dlaczego on mówi o mnie? - i powiedział, że jest najwspanialsza na świecie.
Dzieliła nas mała odległość.
Powinnam uciekać.
Tak, to bardzo rozsądne.
- Tak bym zrobił gdybym chciał - uśmiechnął się.
- A nie chcesz? - zapytałam nim zdąrzyłam zastanowić się nad sensem tego pytania.
- Mam dziewczynę - puścił moją dłoń i wrócił do oglądania sceny z podrywami.
Ma dziewczynę.
Dlaczego to mnie tak zdziwiło?
Dlaczego w tamtej chwili poczułam jak ktoś wbija mi nóż w plecy?
Pieprzoni faceci.
Spojrzałam kątem oka na Nikolaya i odeszłam.
Bez słowa wyjaśnienia.
Wróciłam nad jezioro i usiadłam na pomoście. Pozwoliłam, aby woda pieściła moje nagie stopy.
Zbyt szybko się przyzwyczjam do ludzi.
Ewidentnie jest to moim problemem.
Przed oczami, kolejny raz, pojawił się Allan.
Niespełniona miłość.
Poznaliśmy się w Bługarii. Zakochałam się od pierwszego wejrzenia. Ze wzajemnością. Zaczęliśmy się spotykać. Tak mijały kolejne lata. W końcu oświadczył mi się. To był najwspanialszy dzień w moim życiu. Całe mieszkanie zasypane różami. Mieliśmy żyć razem. Jednak Śmierć lubi krzyżować plany. Tamtego dnia też nigdy nie zapomnę. Zadzwoniła do mnie policja i poinformowała, że Allan miał wypadek samochodowy i zginął. Szok. Rozpacz. Ból. Po pogrzebie wyjechałam do Hiszpanii, w której chciałam zacząć od nowa. Było to trudne, ale po upływie czasu jakoś się udało. Pierścionek z czerwonym sercem dalej noszę na serdecznym palcu prawej ręki.
- Moja muzyka to ty - chwycił mnie Żurek i zaczął ze mną tańczyć.
- High School Musical? - zdziwiłam się.
- Młodsza siostra Klaudii nas tym katuje - powiedział i dalej śpiewał.
- Agnieszka już dawno tutaj nie mieszka - przyłączyłam się do libero, gdy ten zmienił repertuar.
Tak minął kolejny dzień biwaku.
Usiedliśmy przy ognisku i piekliśmy kiełbaski.
- Maja, możemy pogadać? - zapytał Dryja.
- Tak, jasne - wstałam i odeszliśmy kawałek od całego zgrupowania.
- Więc... Chciałem...
* cytat Króla Juliana z 'Madagaskar 2' <pasuje idealnie>
❤❤❤
Za wszekie błedy ogromne PRZEPRASZAM.
Takie flaki z olejem, ale co mogę na to poradzić - choroba bywa okrutna.
14 komentarzy - WoooooW!
Dacie radę 15??
Jasne, że tak.
Wy nie dacie?
Zawsze dajecie!
Postanowienia 2015?
Ja zaczynam ćwiczyć!
Trzymajcie kciuki za pierwsze 30 dni, bo później łatwo pójdzie.
Gdybyście potrzebowały motywacji to zapraszam na TT - #ćwiczymyrazem.
A się rozpisałam...
Pamiętajcie - 15 KOMENTARZY PROSIMY!
Co powiecie o radach naszego Krzysia?
A zachowaniu Niko?
A 'przygodzie' z Allanem?
Hania.