MOTYLE - PIĘĆ

< TOSIA >

 To było jak uderzenie pioruna.
Szybko i gwałtownie.
Dłoń Bartka zaciskała mój nadgarstek, a chwilę później już jej nie było.
I Bartka też.

 Stałam w osłupieniu, patrząc jak jego sylwetka znika w pokoju. Czułam jakby zniknęła część mnie. Może nie ogromna, ale jednak. Nie wiedziałam co to miało znaczyć.

 - Mateusz - wpadłam do pokoju przyjaciela. Widok Zatorskiego w samych majtkach lekko mnie zaskoczył, ale... cokolwiek.
- Szybko, bo na trening lecę - powiedział, wkładając buty do swojej torby treningowej.
- To odprowadzę cię - mruknęłam, gdyż nie chciałam aby Paweł usłyszał moją rozmowę z Bieńkiem. Nie ukrywajmy - Paweł za dużo spędził czasu w ostatnim sezonie reprezentacyjnym z Ignaczakiem i zrobiła się z niego taka papla jak stary Igła.
- Co cię gryzie? - zapytał środkowy.

Czy to aż tak bardzo widać?

- Załóżmy czysto hipotetycznie - zaczęłam. - Jeśli chłopak chwyta cię za dłoń, w sensie dziewczynę. Zwraca ją ku sobie, a następnie odchodzi. To co to znaczy? - wyjaśniłam, a Mateusz mało nie zesikał się ze śmiechu.
- To oznacza, że ten facet to ciepła dupa i ta laska nie powinna sobie zaprzątać nim głowy.
- A jeśli ona się w nim... Hmmm... - zawahałam się. - Zakochała?
- To ona ma przesrane. Bo zakochała się w ciepłej dupie, który nie potrafi zawalczyć o swoje.

Gdybyś wiedział, że mówisz o Bartku...


< BARTEK >

 Po skończonym treningu poszliśmy z Kubiakiem do hotelowej knajpki. Antiga dał nam zakaz wychodzenia i godzinną przerwę, bo później zwołał odprawę przed meczową. Tak - dzisiaj gramy z Francją o finał Ligi Światowej. Nagroda tego spotkania jest wysoka i poprzeczka, aby ją zdobyć także.

- O czym chciałeś pogadać? - mruknął Michał, upijając łyk swojej kawy.
- Bo to dość osobista sprawa - zawahałem się, ale raz kozie śmierć - zakochałem się chyba w Twojej siostrze. Obiecuję jej nie skrzywdzić. Będę traktował jak księżniczkę. Jeśli mnie odprawi to odejdę. Ale zrobię wszystko, aby była szczęśliwa ze mną - w rzeczywistości tylko otworzyłem usta. Kubiak siedział, wpatrując się we mnie. W końcu ruchem ręki pokazał, abym mówił co mi leży na wątrobie. -  Jak myślisz, co kupić Piotrkowi i Oli na prezent ślubny? Wiesz, jestem świadkiem Pita i nie chcę kupić jakieś tandety - wypaliłem jak karabin maszynowy.
- Wow - powiedział - już się bałem, że chcesz prosić o rękę mojej siostry - zaśmiał się, ale natychmiast spoważniał - Wtedy powiesiłbym cię za jaja. A co do prezentu, to mogę zapytać się Moniki. Ona lepiej się orientuje w tych sprawach.
- Kubiak! - usłyszeliśmy z drugiego końca sali. Stał tam Stephan i energicznie wymachiwał rękoma w stronę przyjmującego.
- Okay - dopił kawę - moja przerwa się skończyła. Widzimy się na treningu - i odszedł.

Jesteś ciepła dupa, Kurek.


< TOSIA >

 Miejsca odnaleźliśmy z ogromnym trudem. Nie mogliśmy dogadać się z obsługą, gdyż nie znali oni angielskiego. Witamy w Rio. Ale w końcu nam się udało.
Wzrokiem próbowałam znaleźć Kurka. Chciałam, chociaż przed chwilę, na niego popatrzeć. Przypomnieć sobie jego dotyk. Jego oczy. Zapach.
- Nie ma go jeszcze - usłyszałam głos Filipa i spojrzałam z ukosa na niego. - Bartka. Mówił wczoraj, że będzie od połowy rozgrzewki, bo Antiga będzie ustalał z nim szczegóły ataku itp.
- Skąd wiesz, że szukam Bartka? Patrzyłam na Mateusza i Michała - zaczęłam się bronić, ale i tak czułam, że jestem na przegranej pozycji.
- Tak, tak. A ja mam ukryte skrzydła - prychnął pod nosem. - Próbujesz mnie oszukać czy siebie.
- Siebie No mówię poważnie. Czemu ma mnie obchodzić Bartek?
Fifi tylko uśmiechnął się do mnie znacząco i wyciągnął swój telefon.
Porobiliśmy sobie kilka zdjęć. Pamiątka obowiązkowa.
Z dumną, trzymając biało-czerwoną flagę, odśpiewaliśmy Mazurka i zaczęliśmy.
Mecz o finał.

 ***

0:1

0:2

1:2

2:2

 ***

Tie - break.

 15:15

 15:16

 Kurek ma piłkę w górze.
Uderza.
Blok.
Boisko.

 15:17


< BARTEK >

 Byłem na siebie wściekły.
Co ja mówię!
Wkurwiony!
Jak mogłem spieprzyć?!
Jak?!
Mogłem uderzyć po palcach!
Kiwać!
A nie w sam środek pieprzonego bloku.

- Przepraszam stary. Mogłem odpuścić - podszedł do mnie Fabian.
- To moja wina. Spierdoliłem. Kolejny raz. Tak samo jak dwa lata temu w Bułgarii - powiedziałem i bezwładnie położyłem się na zimny już parkiet. Chłopacy mieli zwieszone głowy. Antiga tylko chodził i klepał ich po plecach, mówiąc, że jutro wygramy brąz.

- Walczyliście, to najważniejsze - usłyszałem ten delikatny głosik. Podniosłem głowę i zobaczyłem jak Paweł puszcza Tosię z uścisku. Dziewczyna stała nieruchomo. Pewnie nie wiedziała jak pocieszyć tylu załamanych facetów. Nie myśląc długo. Wstałem i podszedłem do niej. Nim zdążyła zareagować, zamknąłem ją w szczelnym uścisku. Oparłem czoło na jej ramieniu. Była taka idealna. Taka mała. Delikatna. Poczułem jak odwzajemnia uścisk.

Dosyć! To siostra Twojego przyjaciel!

Oderwałem się od niej. W jej oczach malował się smutek. Zobaczyłem, że jej drobne rączki pokryła gęsia skórka.

Czyżby potrzebowała mojego ciepła?

- Zapomnij - burknąłem oschle i pobiegłem w kierunku szatni.


< TOSIA >

 - Jak mam do cholery zapomnieć?! - krzyknęłam za Bartkiem, ale ten nawet nie raczył się odwrócić.
Poczułam jak do oczu napływają mi łzy.
Odwróciłam się.
Wszyscy stali i przyglądali się całej scenie. Wyminęłam ich szybko i wróciłam do pokoju hotelowego. Rzuciłam się na łóżko i zaczęłam płakać. Miałam wszystko w nosie.
Musiałam sprawić, aby Bartek przestał się mną bawić.
Musiałam wyrzucić go z głowy. Ale ilekroć o nim myślę, w moim brzuchu pojawiają się te pieprzone motyle.

Czy tak wygląda miłość?
Czy on był mną zainteresowany?
Czy ja nim byłam?

Tak.

Nie.

Do pokoju wrócił Filip.
- Filip – spojrzałam na niego – pocałuj mnie – spojrzał na mnie jak na idiotkę. - To proste. Pocałuj mnie – chłopak dalej stał i patrzył się. W końcu podszedł do mnie. Usiadł na skraju łóżka. Już się nadstawiłam, gdy on tylko mnie przytulił.
- Pieprzysz głupoty – skarcił mnie. - Namieszał ci w głowie, co?
- Pieprzony dupek – wychlipiałam.
- Och Tośka, Tośka – pogłaskał mnie po głowie.


< BARTEK >

- Jesteś ciepła dupa – rzucił w moim kierunku Bieniek.
- Tak Mateusz, ciebie też miło widzieć – burknąłem, leżąc bezwładnie na łóżku.
- Wiesz o czym mówię – powiedział i usiadł na skraju.
- Nie wiem.
- Mieszasz jej w głowie. Oto ci chodzi?
- Nie – mruknąłem. - Ja po prostu ją kocham, ale nie chcę, żeby Kubiak powiesił mnie za jaja, gdy ją skrzywdzę. Chcę, żeby dała mi spokój. Przecież widzę, że dziewczyna się zadłużyła. Z tego nic nie będzie.
- To jej to, kurwa, powiedz a nie.
- Najchętniej powiedziałbym jej, że chcę, żeby była tylko moja. Tak, jutro jej powiem.

xxx

Żeby się nie rozpisywać - za jakiś czas, za chwilę, pojawi się post taki informacyjny. Takie gadanie. Chciałabym, żeby każdy do niego zajrzał i skomentował. Nawet krótkie 'jep' czy coś. Chodzi oto, żeby każdy nasz czytelnik poświęcił chwilę na sprawy organizacyjne.
Będziemy bardzo wdzięczne.

Tutaj skomentujcie rozdział, a tam informacje. Więc... Tyle.

Buziak. H.