PATRYCJA 4

Miałam na sobie sukienkę.
Czarne szpilki.
Nie pasowało to do mnie zawsze byłam ubrana na sportowo.
Wyszłam z mężem przed dom i wsiedliśmy do samochodu.
Szykował się całkiem miły wieczór, z Resoviakami.
To nawet i dobrze, lepiej ich poznam i zawsze to pomoże w treningach.

Byliśmy już pod klubem.
Weszliśmy do środka i pierwsze co usłyszałam było.
- Fiu Fiu - głosy zawodników.
Zarumieniłam się.
Usiadłam z nimi przy stoliku.
- To mój mąż Łukasz. - powiedziałam - Łukasz to ta banda z która pracuje.
Wszyscy po kolei się przedstawili.
Tylko Fabian siedział jakiś bez humoru.
- Kochanie porozmawiasz z nim? - oznajmiłam, mówiąc na ucho mężowi. - Przepraszam. - i odeszłam od stołu.

Po jakiś 15 minutach weszłam do pomieszczenia.
Przy stoliku siedział Fabian razem z Łukaszem.
O czym rozmawiali?
Nie mam pojęcia.
Podeszłam do lady i zamówiłam drinka.
Wpatrywałam się ciągle w Fabiana,
Miał śliczne oczy.
Wydawało mi się ,że gdzieś już je widziałam.

W końcu mnie ocknęło.
Obok mnie usiadł Dryja.
- Patrycja, wszystko w porządku? - zapytał, bijąc mnie palcem po plecach.
- Tak tak, w jak najlepszym. - wzięłam łyk ze stojącej obok szklanki.

Poszłam grać z chłopakami w bilarda.
Żurek, Dryja, Achrem i Buszek.
Oni to mieli dopiero poczucie humoru.

Kątem oka ciągle spoglądałam na Fabiana.
W jego oczach widziałam łzy.
Ale co one oznaczają?

Mój mąż, bardzo dobrze rozumiał problemy innych.
Zawsze próbował im pomóc i wesprzeć w trudnej sytuacji, ale to wydawało mi się bardzo dziwne.
Fabian tak po prostu mu powiedział.
Żal mi było go.
Ale to co się stało, było nie do opisania.


****
BARDZO BARDZO KRÓTKI.
Błagam nie krzyczcie, ale wiecie już PIĄTKA.
Tam zacznie się w końcu coś dziać.
Więc komentujcie.
10 - następny.

Paaa.

Kasia.,