FRIEND ZONE - TRZY.

Siedzieli w pokoju Kacpra, który znajdował się na poddaszu.

Na wielkiej, zielonej kanapie.

Blanka wtulona w bok chłopaka, a jego ręka bezwładnie opadała na jej ramie.

 

Siedzieli tak zawsze, oglądając jakiś film.

Siedzieli tak, gdy Kacper miał jeszcze nadzieję.

- Wiesz co – odezwała się w końcu Blanka – zrobiłam to – powiedziała zawstydzona.

- Ale co? - zdziwił się libero i podniósł się tak, aby dokładnie widzieć jej twarz.

- Och, Kacper. No to – zirytowała się. Poruszyła sugestywnie brwiami. Wtedy olśniło chłopaka.

Zrobiła to.

Nie z nim.

Z Muzajem.

- Ale Kacper – zapiszczała.

- Blanka, nie. Masz Szymona, zrób to z nim – próbował wybić jej ten idiotyczny pomysł z głowy. Nie chciał, aby ich pierwszy raz był taki bez uczuć.

- Ale ja nie chcę z nim. Chcę z tobą.

- Mówiłaś przecież, że już u ciebie spał. To teraz niech przyjdzie jeszcze raz i zrób to ze swoim chłopakiem.

- Ale ja chcę ciebie zamiast niego w łóżku. Nigdy nie będę spała z nikim innym – wtuliła się w niego jeszcze bardziej i po chwili usnęła.

Pamiętał te słowa tak dokładnie.

Uwierzył jej.

Ale puste słowa zawsze pozostaną puste.

To bolało.

Jak można było rzucać je na wiatr.

 

Pewnie, gdyby przypomniał je dziewczynie – nie wiedziałaby.

Nie pamiętałaby tej rozmowy.

Albo utwierdziła, że to miało zupełnie inny sens.

Zawsze tak było – rozpuszczona jedynaczka.

 

Ale kochał ją.

Nic nie mógł poradzić.

Z każdym następnym dniem było co raz gorzej.

 

Siatkówka bolała.

Jedzenie bolało.

Oddychanie bolało.

Gdyby tylko mógł wyrzucić ją z głowy.

Znaleźć równie idealną.

 

Ale nie może.

Za bardzo kocha swoją PRZYJACIÓŁKĘ.

XXX

Tak jak mówiłam - opowiadanie inspirowane piosenką i to właśnie z niej powstał ten rozdział.

Wydaje mi się, że to będzie krótkie opowiadanie. Wiecie - takie, które wyprzedzi nasz wielki projekt, który rodzi się w naszych głowach, ale jeszcze go nie znalazłyśmy.

Zobaczymy...

Ale jedno jest pewne - JUTRO KOŃCZĘ GIMNAZJUM!

K O M E N T U J C I E !

H.